Aktualności

fundacja andrzeja wróblewskiego

W nazewnictwie dzieł zastosowaliśmy rozróżnienie tytułów autorskich od tytułów nadawanych po śmierci artysty przez matkę, Krystynę Wróblewską (1904–1994), kuratorów i badaczy. Zależało nam na ukazaniu stanu pierwotnego spuścizny artysty, w odróżnieniu od wtórnych ingerencji osób trzecich. Jako pierwszy podajemy tytuł autorski zapisany bez nawiasów (jeśli istnieje), tuż za nim (w nawiasie okrągłym) tytuł opublikowany w 1958 roku przez matkę artysty ([w:] Andrzej Wróblewski. Wystawa pośmiertna, kat. wyst. Pałac Sztuki, Kraków 1958, s. 13–18, 53–70). W przypadku ich braku opatrujemy pracę tytułem stosowanym w literaturze przedmiotu, z której wykluczamy katalogi aukcji – w nawiasie kwadratowym. Nierzadko, z uwagi na powszechność pewnych tytułów, praca jest opatrzona zarówno tytułem matki, jak i tytułem z literatury. W przypadku, gdy dane dzieło nie było wcześniej eksponowane na wystawach ani reprodukowane, wówczas w nawiasie kwadratowym widnieje tytuł nadany przez Fundację Andrzeja Wróblewskiego – z uwzględnieniem możliwie maksymalnej neutralności, by zminimalizować narzucanie kierunku interpretacji. Z uwagi na tę właśnie preferowaną neutralność zdecydowaliśmy o użyciu określeń z tradycji akademickiej – „martwa natura”, „kompozycja figuralna”, „scena grupowa”, „kompozycja abstrakcyjna”, „kompozycja pejzażowa”, „scena we wnętrzu” etc. Jeśli jednak opisywana praca została zinwentaryzowana przez matkę lub reprezentuje przedstawienie wielokrotnie występujące w pracach artysty (np. akt, góry, czaszka, ryba, nagrobek etc.), wówczas nie tylko podajemy tytuł matki, ale dodatkowo zamieszczamy jeden z numerów znajdujących się na licu pracy, nadanych przez Krystynę Wróblewską – dla rozróżnienia wielokrotnych przedstawień. Są jednak takie dzieła, które nie zostały uwzględnione w inwentaryzacji, ponieważ znajdowały się wówczas poza mieszkaniem artysty, dlatego też nie posiadają żadnych oznaczeń. W tych przypadkach zrezygnowaliśmy z zastosowania opisu tematyki oraz z nadawania numeracji. W efekcie kilka prac ma te same tytuły np. [Kompozycja abstrakcyjna].