28 kwietnia odbył się wernisaż wystawy Wróblewski i po… Sztuka realizmu bezpośredniego w Muzeum Narodowym w Lublinie. Wystawa, która została przygotowana we współpracy z Fundacją Andrzeja Wróblewskiego obejmuje prawie 100 obrazów i szkiców Andrzeja Wróblewskiego oraz 50 dzieł innych artystów, z których najmłodsi urodzili się w 1991 roku.
„Wielki hołd dla artysty i podziękowania dla organizatorów wystawy. To satysfakcjonujące, że możemy wspierać takie działania” podkreślił Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński podczas wernisażu wystawy.
To pierwsza wystawa twórczości Andrzeja Wróblewskiego w Muzeum Narodowym w Lublinie, w którego kolekcji znajdują się dwa obrazy: Obraz na temat okropności wojennych, (Ryby bez głów) oraz Kobieta. Zgromadzone na wystawie dzieła – tworzone od 1948 roku do 1957 roku – wykonane w różnych technikach – od obrazów olejnych, przez monotypie czy prace wykonane tuszem – odzwierciedlają szeroką gamę zainteresowań artysty, który według kuratora wystawy, prof. Marcina Lachowskiego, był „artystą osobnym, kompletnym i zajmował pozycję outsidera”.
„To, co malował wiele lat temu Andrzej Wróblewski wciąż jest aktualne” – tymi słowami dr Katarzyna Mieczkowska, Dyrektor Muzeum Narodowego w Lublinie, otworzyła wystawę.
Wystawa czynna od 28 kwietnia do 27 sierpnia 2023. Muzeum Narodowe w Lublinie – plac Zamkowy 9, Lublin
Zespół kuratorski: Marcin Lachowski, Aleksandra Blonka-Drzażdżewska, Łukasz Wiącek Koordynacja: Małgorzata Kozieł
Organizatorzy: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Muzeum Narodowe w Lublinie, Fundacja Andrzeja Wróblewskiego
W piątek 28 kwietnia w Muzeum Narodowym w Lublinie odbędzie się wernisaż wystawy Wróblewski i po… Sztuka realizmu bezpośredniego. Kuratorzy Marcin Lachowski, Aleksandra Blonka-Drzażdżewska i Łukasz Wiącek wybrali ponad 90 dzieł autora „Rozstrzelań” i zestawił je z twórczością artystów kolejnych pokoleń m.in. między innymi z Gruppy, Grupy Wprost, Grupy „Ładnie”.
Andrzej Wróblewski, Obraz na temat okropności wojennych, (Ryby bez głów); 16–18 XI 1948; olej, płótno; 72 × 100 cm; Muzeum Narodowe w Lublinie ⓒ Fundacja Andrzeja Wróblewskiego
Niektórzy ludzie są jak wzgórza to wystawa prac najwybitniejszych artystek i artystów polskiej sztuki powojennej z kolekcji Anny i Jerzego Staraków. Tytuł wystawy zaczerpnięty został z określanego mianem jednego z najważniejszych tekstów XX wieku poematu „Wzgórza” Guillaume’a Apollinaire’a, rozumianego jako przepowiednia nadchodzącego „nowego świata” i nowej sztuki. Prezentację otwiera seria gwaszy Andrzeja Wróblewskiego, na których artysta zilustrował poszczególne strofy dzieła.
Na wystawie pojawiły się dzieła takich artystek i artystów jak Magdalena Abakanowicz, Jan Berdyszak, Jan Dobkowski, Wojciech Fangor, Stanisław Fijałkowski, Stefan Gierowski, Maria Jarema, Tadeusz Kantor, Katarzyna Kobro, Ewa Kuryluk, Danuta Lewandowska, Jerzy Nowosielski, Roman Opałka, Teresa Pągowska, Maria Pinińska-Bereś, Erna Rosenstein, Kajetan Sosnowski, Henryk Stażewski, Władysław Strzemiński, Alina Szapocznikow, Teresa Tyszkiewicz, Ryszard Winiarskiego i Andrzeja Wróblewskiego.
Prezentacja jest także podsumowaniem 10 lat istnienia Spectra Art Space, organizacji która powstała w oparciu o autorski program kuratorki Ani Muszyńskiej.
Wystawa „Collage – klejone światy” to prawie 130 prac ponad 60 wybitnych polskich i zagranicznych artystów wśród których znalazł się jedyny w polskich zbiorach publicznych kolaż Roberta Rauschenberga.
Zbiór wykonanych w tej wyjątkowej i bardzo różnorodnej technice prac to próba ukazania 150 lat historii kolażu. Wystawa jest pokazem prac takich artystów jak Tadeusz Kantor, Zofia Rydet, Marian Warzecha, Max Ernst, Kurt Schwitters, Jiři Kolář, Henryk Stażewski, Maria Pinińska-Bereś czy też Andrzej Wróblewski z dziełem [Kompozycja-Collage nr 959].
„Twórcy kolaży chętnie prowadzą grę z widzem, czasem mylą tropy, innym razem rozwiązanie zagadki podają na tacy. Często posługują się fragmentami reprodukcji ikonicznych dzieł sztuki, tworzą niesamowite miejsca, aranżują niecodzienne spotkania. Tu wszystko jest możliwe, a granice wyznacza jedynie wyobraźnia twórcy i widza” – mówi kuratorka wystawy Anna Chmielarz.
„Na tropie doskonałości. Wybrane dzieła z kolekcji Wojciecha Fibaka” to wystawa przedstawiająca prace najważniejszych polskich twórców II połowy XX oraz początku XXI wieku. W Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie zaprezentowano dzieła Magdaleny Abakanowicz, Jana Berdyszaka, Agaty Bogackiej, Wojciecha Fangora, Stanisława Fijałkowskiego, Stefana Gierowskiego, Teresy Pągowskiej, Wilhelma Sasnala, Henryka Stażewskiego, a także Andrzeja Wróblewskiego – zaprezentowany został monumentalny szkic do Rozstrzelań.
Koncepcja ekspozycji zbudowana została w oparciu o zestawienia wchodzące ze sobą i z odbiorcą, w nieoczywiste, wielowątkowe relacje. Wystawa pokazuje orbitę upodobań kolekcjonera, jego zmieniające się zainteresowania. Wybór prac z kolekcji Wojciecha Fibaka jest w dużej mierze odzwierciedleniem oblicza polskiej sztuki powojennej i jej przemian. Kuratorem wystawy jest Cezary Pieczyński.
“Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm wschodu i północy” to przekrojowa wystawa prac Aleksandry Waliszewskiej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Na wystawie prezentowane są również dzieła artystów z Europy Wschodniej i krajów bałtyckich – wśród nich dwa dzieła autorstwa Andrzeja Wróblewskiego: [Trzy nagrobki] oraz (Muzeum), [Scena zbiorowa nr 987]. Wystawa potrwa do 2 października 2022 roku.
Wystawa „Cyrk” w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie to efekt poszukiwań prowadzonych przez kuratorkę Katarzynę Szydłowską m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Na wystawie prezentowanych jest ponad sto dzieł zarówno sztuki nowoczesnej jak i dawnej. Wśród nich praca Andrzeja Wróblewskiego – (Zampano IV) inspirowana bohaterem filmu „La strada” Federico Felliniego.
Z okazji setnej rocznicy urodzin Tadeusza Różewicza otwarto wystawę „Różewicz i obrazy” w Galerii Opera znajdującej się w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Kurator wystawy Marcin Fedisz tak wyselekcjonował malarzy i ich dzieła, by zilustrować wieloletnie przyjaźnie poety ze środowiskiem. Na wystawie zobaczymy prace takich twórców jak Tadeusz Brzozowski, Maria Jarema, Ewa Kierska, Aleksander Kobzdej, Tadeusz Makowski, Kazimierz Mikulski, Jerzy Nowosielski, Jonasz Stern, Stasys Eidrigevičius, Jerzy Tchórzewski czy Andrzej Wróblewski.
Obrazy tych twórców zostały dopełnione słowami Różewicza. Dzięki współpracy z Fundacją Andrzeja Wróblewskiego na wystawie podziwiać można siedem prac na papierze artysty. Kilka z nich to szkice do Rozstrzelań oraz do „Matki z zabitym dzieckiem” – niektóre z nich nie były wcześniej eksponowane na wystawach, a znane jedynie z publikacji. Rysunki te pokazują kolejne etapy myślenia Wróblewskiego o cyklu Rozstrzelań, pokazują także niezrealizowane pomysły artysty.
Projekt graficzny plakatu: Katarzyna Bobrowska autor grafiki: Stasys Eidrigevičius
W Zachęcie – Narodowej Galeria Sztuki otworzyła się wystawa „Zimna Rewolucja | Cold Revolution” podejmująca tematykę rewolucji społecznej lat 50. Ważny element prezentacji stanowi kilkanaście dzieł Andrzeja Wróblewskiego: dwa słynne tuszowe cykle z 1953 roku „Żałobna wieść” oraz „Powódź w Holandii”, a obok nich płótno z cyklu „Rozstrzelań” – „Rozstrzelanie na ścianie, (Rozstrzelanie IV)” z kolekcji Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.
Wystawie towarzyszy publikacja „Cold Revolution. Central and Eastern European Societies in Times of Socialist Realism, 1948–1959”, w której znalazły się tekst Wojciecha Grzybały i Magdaleny Ziółkowskiej.
O wieloletniej współpracy z Fundacją Andrzeja Wróblewskiego, w ramach której konserwację przeszło ponad 400 prac na papierze – w tym te pokazane na wystawie „Andrzej Wróblewski. Waiting Room” w Moderna galerija w Lublanie zorganizowanej we współpracy z Instytutem Adama Mickiewicza, opowiada prof. dr hab. Marzenna Ciechańska. W materiale profesor przybliża również sam proces konserwacji.
