„Niektórzy ludzie są jak wzgórza” to wystawa prac najwybitniejszych artystek i artystów polskiej sztuki powojennej z kolekcji Anny i Jerzego Staraków. Tytuł wystawy zaczerpnięty został z określanego mianem jednego z najważniejszych tekstów XX wieku poematu „Wzgórza” Guillaume’a Apollinaire’a, rozumianego jako przepowiednia nadchodzącego „nowego świata” i nowej sztuki. Prezentację otwiera seria gwaszy Andrzeja Wróblewskiego, na których artysta zilustrował poszczególne strofy dzieła.
Na wystawie pojawiły się dzieła takich artystek i artystów jak Magdalena Abakanowicz, Jan Berdyszak, Jan Dobkowski, Wojciech Fangor, Stanisław Fijałkowski, Stefan Gierowski, Maria Jarema, Tadeusz Kantor, Katarzyna Kobro, Ewa Kuryluk, Danuta Lewandowska, Jerzy Nowosielski, Roman Opałka, Teresa Pągowska, Maria Pinińska-Bereś, Erna Rosenstein, Kajetan Sosnowski, Henryk Stażewski, Władysław Strzemiński, Alina Szapocznikow, Teresa Tyszkiewicz, Ryszard Winiarskiego i Andrzeja Wróblewskiego.
Prezentacja jest także podsumowaniem 10 lat istnienia Spectra Art Space, organizacji która powstała w oparciu o autorski program kuratorki Ani Muszyńskiej.
Po co Fundacji adwokat? Od tego pytania rozpoczęliśmy rozmowę z wspierającym nas i reprezentującym w kwestiach prawnych adwokatem Wojciechem Jarosińskim.
Nasze współpraca, która zapoczątkowana została ponad 10 lat temu, rozpoczęła się od opracowania systemu opieki nad wizerunkiem artysty i związanych z nim praw autorskich, wypracowania i uporządkowania standardów współpracy w ramach licznych inicjatyw – w których skład wchodzą publikacje, wystawy, badania naukowe, projekty artystyczne i przedsięwzięcia edukacyjne. To dobry moment by podziękować mu za ten ogromny wkład.
Dlaczego Fundacja, nie będąc właścicielem znajdującego się w od lat 60. w kolekcji Muzeum Narodowego obrazu ma do niego prawa autorskie? Co umożliwiło Fundacji możliwość ochrony twórczości Andrzeja Wróblewskiego? To przykłady innych kwestii, które wyjaśnione zostały podczas rozmowy.
Wystawa „Collage – klejone światy” to prawie 130 prac ponad 60 wybitnych polskich i zagranicznych artystów wśród których znalazł się jedyny w polskich zbiorach publicznych kolaż Roberta Rauschenberga.
Zbiór wykonanych w tej wyjątkowej i bardzo różnorodnej technice prac to próba ukazania 150 lat historii kolażu. Wystawa jest pokazem prac takich artystów jak Tadeusz Kantor, Zofia Rydet, Marian Warzecha, Max Ernst, Kurt Schwitters, Jiři Kolář, Henryk Stażewski, Maria Pinińska-Bereś czy też Andrzej Wróblewski z dziełem [Kompozycja-Collage nr 959].
„Twórcy kolaży chętnie prowadzą grę z widzem, czasem mylą tropy, innym razem rozwiązanie zagadki podają na tacy. Często posługują się fragmentami reprodukcji ikonicznych dzieł sztuki, tworzą niesamowite miejsca, aranżują niecodzienne spotkania. Tu wszystko jest możliwe, a granice wyznacza jedynie wyobraźnia twórcy i widza” – mówi kuratorka wystawy Anna Chmielarz.
„Na tropie doskonałości. Wybrane dzieła z kolekcji Wojciecha Fibaka” to wystawa przedstawiająca prace najważniejszych polskich twórców II połowy XX oraz początku XXI wieku. W Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie zaprezentowano dzieła Magdaleny Abakanowicz, Jana Berdyszaka, Agaty Bogackiej, Wojciecha Fangora, Stanisława Fijałkowskiego, Stefana Gierowskiego, Teresy Pągowskiej, Wilhelma Sasnala, Henryka Stażewskiego, a także Andrzeja Wróblewskiego – zaprezentowany został monumentalny szkic do Rozstrzelań.
Koncepcja ekspozycji zbudowana została w oparciu o zestawienia wchodzące ze sobą i z odbiorcą, w nieoczywiste, wielowątkowe relacje. Wystawa pokazuje orbitę upodobań kolekcjonera, jego zmieniające się zainteresowania. Wybór prac z kolekcji Wojciecha Fibaka jest w dużej mierze odzwierciedleniem oblicza polskiej sztuki powojennej i jej przemian. Kuratorem wystawy jest Cezary Pieczyński.
“Opowieści okrutne. Aleksandra Waliszewska i symbolizm wschodu i północy” to przekrojowa wystawa prac Aleksandry Waliszewskiej w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Na wystawie prezentowane są również dzieła artystów z Europy Wschodniej i krajów bałtyckich – wśród nich dwa dzieła autorstwa Andrzeja Wróblewskiego: [Trzy nagrobki] oraz (Muzeum), [Scena zbiorowa nr 987]. Wystawa potrwa do 2 października 2022 roku.
Wystawa „Cyrk” w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Warszawie to efekt poszukiwań prowadzonych przez kuratorkę Katarzynę Szydłowską m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Na wystawie prezentowanych jest ponad sto dzieł zarówno sztuki nowoczesnej jak i dawnej. Wśród nich praca Andrzeja Wróblewskiego – (Zampano IV) inspirowana bohaterem filmu „La strada” Federico Felliniego.
Nasza wystawa i towarzysząca jej publikacja „Andrzej Wróblewski. Waiting Room” zorganizowana wspólnie z Moderna galerija w Lublanie i Instytutem Adama Mickiewicza została uhonorowana prestiżową nagrodą „Kolekcjonerstwo – nauka i upowszechnianie” im. Feliksa Jasieńskiego w kategorii instytucja za prezentację kolekcjonerskich zbiorów. Jesteśmy dumni i dziękujemy Kapitule za docenienie naszej pracy!
Z okazji setnej rocznicy urodzin Tadeusza Różewicza otwarto wystawę „Różewicz i obrazy” w Galerii Opera znajdującej się w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej. Kurator wystawy Marcin Fedisz tak wyselekcjonował malarzy i ich dzieła, by zilustrować wieloletnie przyjaźnie poety ze środowiskiem. Na wystawie zobaczymy prace takich twórców jak Tadeusz Brzozowski, Maria Jarema, Ewa Kierska, Aleksander Kobzdej, Tadeusz Makowski, Kazimierz Mikulski, Jerzy Nowosielski, Jonasz Stern, Stasys Eidrigevičius, Jerzy Tchórzewski czy Andrzej Wróblewski.
Obrazy tych twórców zostały dopełnione słowami Różewicza. Dzięki współpracy z Fundacją Andrzeja Wróblewskiego na wystawie podziwiać można siedem prac na papierze artysty. Kilka z nich to szkice do Rozstrzelań oraz do „Matki z zabitym dzieckiem” – niektóre z nich nie były wcześniej eksponowane na wystawach, a znane jedynie z publikacji. Rysunki te pokazują kolejne etapy myślenia Wróblewskiego o cyklu Rozstrzelań, pokazują także niezrealizowane pomysły artysty.
Projekt graficzny plakatu: Katarzyna Bobrowska autor grafiki: Stasys Eidrigevičius
