Ja chcę wyjść z siebie, przejść siebie, dokonać rzeczy niemożliwej, wypełnić zadanie niesłychane, zrealizować wizję, stworzyć obraz przekonywający bezwzględnie, zbudować go decyzjami. A.W.
Wystawa Nie pytaj o Polskę, prezentowana w Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu, to obszerna prezentacja polskiej sztuki XX i XXI wieku oparta o zbiory Katarzyny i Wojciecha Szafrańskich. Ekspozycja stanowi wielowątkową refleksję nad historią, tożsamością narodową i społecznym doświadczeniem ostatnich dekad, ukazaną poprzez prace artystów i artystek o silnych i niejednoznacznych głosach.
Wśród prezentowanych dzieł znalazły się prace klasyków polskiej sztuki XX wieku, takich jak Henryk Stażewski, Andrzej Wróblewski, Tadeusz Kantor, Wojciech Fangor, Maria Jarema i Jadwiga Maziarska. Towarzyszą im ekspresyjne realizacje z lat 80. autorstwa m.in. Ryszarda Grzyba, Edwarda Dwurnika i Jarosława Modzelewskiego, a także ikoniczne przykłady sztuki krytycznej lat 90. – Zbigniewa Libery, Joanny Rajkowskiej i Artura Żmijewskiego. Głos najnowszego pokolenia twórczyń reprezentują m.in. Karolina Jabłońska, Martyna Czech, Ewa Juszkiewicz i Agata Kus.
dzięki uprzejmości Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu, fot. Wojciech Szabelski
Kuratorka wystawy, Marta Smolińska, zestawia różne pokolenia i strategie twórcze w poruszającą opowieść o Polsce – jako przestrzeni napięć, pamięci i sprzeciwu.
Wystawa czynna od 21 lutego do 25 maja 2025 Kurator: Marta Smolińska Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu ul. Wały gen. Sikorskiego 13, Toruń https://csw.torun.pl
Andrzej Wróblewski. Ja jeden z wielu to już czwarta wystawa poświęcona twórczości Andrzeja Wróblewskiego organizowana przez Fundację Rodziny Staraków. Prezentowana obecnie w Spectra Art Space wystawa stanowi kontynuację ekspozycji Andrzej Wróblewski (1927-1957). W pierwszej osobie odbywającej się w ramach Wydarzeń Towarzyszących 60. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia w 2024 roku. Wystawa ta spotkała się z ogromnym uznaniem na arenie międzynarodowej a The Artnewspaper uznał ją za jedną z najciekawszych wydarzeń towarzyszących.
Ekspozycja, prezentowana przy ulicy Borowieckiej w Warszawie, pokazuje twórczość Wróblewskiego w kontekście poezji Tadeusza Różewicza, prywatnie przyjaciela artysty. Wspólna wrażliwość obu twórców, naznaczona doświadczeniami wojennymi i zmaganiem się trudami pierwszych powojennych lat, została przez kuratorkę Anię Muszyńską zestawiona tworząc bardzo ciekawy dialogi między obrazem a słowem.
W przestrzeni wystawy możemy także zapoznać się z jednym z fragmentów poematu Andrzeja Wróblewskiego. Takiego zestawienia obrazów Wróblewskiego z poezją Różewicza dokonał w 1957 roku Konrad Nałęcki w swoim krótkometrażowym filmie Otwarcie i zamknięcie oczu.
Na wystawie zaprezentowane są tylko obrazy z kolekcji Anny i Jerzego Staraków, największej kolekcji dzieł artysty, także takie, które nie były pokazywane w Wenecji.
W dniach 6 – 8 grudnia 2024 Fundacja Andrzeja Wróblewskiego jako nowy główny patron wzięła udział w 56. corocznej konferencji CIMAM, która odbyła się w Los Angeles. Museum of Contemporary Art (MOCA), Hammer Museum oraz LACMA to instytucjonalni gospodarze i współorganizatorzy wydarzenia pod hasłem „Zrównoważona przyszłość: Jak? Kiedy? Dla kogo?”, zaś przewodniczącą międzynarodowego Komitetu Programowego została Clara Kim odpowiedzialna wraz z zespołem za intensywny program wykładów, debat panelowych, wystąpień artystów oraz wspólnych warsztatów dla kuratorów kolekcji i dyrektorów międzynarodowych instytucji wystawienniczych.
Trzy pytania wyznaczały perspektywy rozważań i dyskusji: „Jak muzea radzą sobie z napięciami wynikającymi z trwających cykli zmian? Co to oznacza w kontekście instytucji artystycznych? Jak muzea wprowadzają to w praktykę? I jak możemy uwzględniać różne konteksty, kultury i gospodarki?”, kierując uwagę muzealnych praktyków do tematów współcześnie alarmujących i wymagających zaangażowania w codziennej pracy instytucjonalnej.
W Muzeum Narodowym w Poznaniu otwarto nową Galerię Sztuki Polskiej. Jest to istotne wydarzenie z perspektywy badań nad twórczością Andrzeja Wróblewskiego – pierwszy raz od 76 lat Treść uczuciowa rewolucji została zaprezentowana w całości. Pierwszy i zarazem ostatni raz obraz ten był eksponowany w całości na Wystawie sztuki nowoczesnej w westybulu Pałacu Sztuki w Krakowie zorganizowanej na przełomie 1948–1949. Wróblewski zadebiutował na niej jako najmłodszy uczestnik pz obrazami takimi jak m.in.: Ziemia, Obraz na temat okropności wojny, (Ryby bez głów) czy Słońce i inne gwiazdy.
Najpóźniej w czerwcu 1949 roku Wróblewski przeciął płótno na pół, malując na jednej z połówek Partyzantów (w dniach 13–19 czerwca), na drugiej Dworzec 45, Dworzec na Ziemiach Odzyskanych (10–15 września). Drugie z dzieł zostało zaprezentowane po kilku miesiącach na wystawie Zespołu Samokształceniowego roku podczas Międzyszkolnych Popisów Państwowych Wyższych Szkół Artystycznych w Poznaniu. W 1982 roku Dworzec 45, Dworzec na Ziemiach Odzyskanych został zakupiony do kolekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu.
Z kolei Partyzanci od kilku lat znajdują się w MNP jako depozyt Wielkopolskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Decyzją właściciela obrazu, przy współpracy z Fundacją Andrzeja Wróblewskiego, została przeprowadzona konserwacja dzieła, polegająca m.in. na usunięciu czarnej farby, którą zostało zamalowane odwrocie. Obraz uzyskał także nową oprawę, identyczną z tą Dworca 45, Dworca na Ziemiach Odzyskanych, która umożliwia jego obustronną ekspozycję. Obecnie kompozycje figuralne prezentowane są w sposób zgodny z intencją artysty, przez co Treść uczuciowa rewolucji została rozdzielona. Warto podkreślić, że w planach muzealników na najbliższe lata brana jest pod uwagę ekspozycja pracy umożliwiająca zaistnienie obrazu w stanie z 1948 roku i podziwianie jego całej kompozycji.
O tym i innych wątkach dwustronnych płócien Andrzeja Wróblewskiego pisze w eseju The Pictures Were Seen by Countless Staring Eyes. On the First Posthumous Exhibition of Andrzej Wróblewski in Three Parts Magdalena Ziółkowska w wydanej w 2024 roku przez Fundację Andrzeja Wróblewskiego i Hatje Cantz Verlag publikacji Andrzej Wróblewski. Exhibiting.
W Galerii Sztuki Polskiej prezentowane są zarówno obiekty znane już ze stałych ekspozycji Muzeum Narodowego w Poznaniu, a także depozyty. Wśród nich znalazły się prace wybitnych polskich artystek i artystów, takich jak: Jacek Malczewski, Władysława Podkowiński, Stanisław Wyspiański, Maria Jarema, Tadeusz Kantor czy Jerzy Nowosielski.
Kuratorami ekspozycji są: Maria Gołąb, Agnieszka Skalska, Anna Borowiec, Arkadiusz Krawczyk oraz Zuzanna Wagner. Za aranżację odpowiada Raman Tratsiuk.
